Η μετεγχειρητική κήλη εμφανίζεται ως:
🔹Διόγκωση / μάζα στο σημείο της παλαιάς τομής, η οποία αυξάνεται με τη σωματική καταπόνηση ή την ανόρθωση
🔹Αίσθημα βάρους ή τάσης
🔹Πόνος ή ενόχληση, ιδίως όταν υπάρχει εγκλωβισμός
🔹Σε περιπτώσεις περίσφιξης, μπορεί να εκδηλωθούν σημεία εντερικής απόφραξης, απαιτώντας επείγουσα χειρουργική αντιμετώπιση.

 

Η διάγνωση βασίζεται σε κλινική εκτίμηση και επιβεβαιώνεται με απεικονιστικό έλεγχο:
🔹Υπερηχογράφημα: απλό και χρήσιμο για αρχική εκτίμηση και διαφοροδιάνωση. 
🔹Αξονική τομογραφία (CT): καθοριστική για την ακριβή χαρτογράφηση του χάσματος, την εκτίμηση του περιεχομένου της κήλης, της ποιότητας του κοιλιακού τοιχώματος και για τον προεγχειρητικό σχεδιασμό. 
 

Η αποκατάσταση της μετεγχειρητικής κήλης μπορεί να πραγματοποιηθεί με ανοικτή ή λαπαροσκοπική προσέγγιση, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις εφαρμόζονται και ρομποτικά υποβοηθούμενες τεχνικές.

🔹Ανοικτή αποκατάσταση με πλέγμα

• Συνιστάται για μεγάλα ή πολλαπλά ελλείμματα
• Πραγματοποιείται με προσπέλαση στην κήλη, απελευθέρωση των συμφύσεων και τοποθέτηση ενισχυτικού πλέγματος (προπεριτοναϊκά, ενδοπεριτοναϊκά ή onlay)

🔹Λαπαροσκοπική αποκατάσταση
Ιδανική για μέτριου μεγέθους κήλες με ελάχιστες συμφύσεις
Προσφέρει:

• Λιγότερο μετεγχειρητικό πόνο
• Ταχύτερη ανάρρωση
• Μικρότερο ποσοστό λοιμώξεων του τραύματος
• Πολύ καλό αισθητικό αποτέλεσμα

Η χρήση σύγχρονων ενδοπεριτοναϊκών πλεγμάτων (IPOM) με αντισυμφυτική επίστρωση μειώνει σημαντικά τις επιπλοκές
 

Η επιτυχής αποκατάσταση εξαρτάται από τη σωστή τεχνική, τη συστηματική προετοιμασία του ασθενούς (π.χ. έλεγχος σακχάρου, απώλεια βάρους, διακοπή καπνίσματος), καθώς και από την ποιότητα του υλικού που χρησιμοποιείται (πλέγμα).

Πιθανές επιπλοκές περιλαμβάνουν:
🔹Υποτροπή (ιδιαίτερα αν δεν χρησιμοποιηθεί πλέγμα ή σε κακή ποιότητα ιστών)
🔹Συλλογή υγρού - ύγρωμα
🔹Λοίμωξη του πλέγματος
🔹Χρόνιος πόνος